Hoi,

Deze maand reizen we met Valentijn en een komeet door de eindeloze ruimte in de kosmos. De jongen zal over De geheime sleutel naar het heelal vertellen. Het is een boek, gemaakt door Lucy & Stephen Hawking.

Flits schrijft (v)Lees Tommy's blik(7) Verhuismus tikt tegen het raam.Laat mij erin, laat mij erin....,

Nieuwe muziek
Kiss You
Brownie, gezongen door Sophia. Pappa kwam op een dag thuis, met een brownie. Zette het op het gasfornuis...een echte brownie...Ik proefde chocolalalala.....
Angel

Heb jij een eindeloos diep idee in de vorm van een foto, tekening, schilderij, gedicht of filmpje? Stuur per mail en doe mee met onze digitale expositie die tot 15 februari duurt.

Een pittige Pittenpad is in de (s)maak. Een schild vol energierijke natuurlijke zaken. Pitten van pompoenen, pruimen, paprika's en lychee's. Geen grenspad, maar een liefdespad op liefdespad.'Hé, ze hebben hun schilden afgedaan, twee naaktpadden doen privédingen.' Niet digitaal zichtbaar. Hun schilden kan je links onder deze pagina bekijken.

Kunstwerk van de maand spijkerschrift 2014 Meer zien en lezen over spijkerschrift?   Klik hier MUZIEKLUISTEREN K1nderR@dio Kookkasteel Duck Diary Hink Stap Sprong konijn Pally Fabian de kat 10nerTuner TACKLE Art in my Phone Missing Ik ben vrij I.F.O. Charleville-Mezières Muskito Cornwall Cliplezen Hallo Heelal, (1)De sterrenkijker TIENERPLEZIEREN Workshops Franse Ardennen 2014 - 2015Ks Paddenparadijs liefdespadden

Flits schrijft Tommy's blik (7) Verhuismus 11-11-2014 Rotterdam Het was een namiddag in augustus 2001. De zon maakte met haar stralen minuscuul goudstof zichtbaar in de ruime huiskamer in het appartement op de tweede etage in de Ketenstraat. Al weken fladderde een vogeltje door de straat. Dat is normaal toch? Dit keer was het anders. Deze fladderaar tikte tegen ramen van bewoners. Het beestje daalde neer op de stang die voor het middelste smalle raam hing. Op die namiddag in augustus tikte de huismus tegen het glas van ons raam in de woonkamer. Dit keer werd ook ik wakker van het geluid. Ik hoorde:’tik, tik, tik’ even niets en weer:’tik je, tik je, tik je.’ Het bleef zich herhalen. De tik begon hard en eindigde met een zacht ‘tje’. Ik hoorde: huis je, tik je, tik je, en weer huis je, boomp je, tik je, en weer huis je, boom pje, verbeest je en vervolgens vloog de vogel weg. Van verre was iets in mijn kattenoor gefluisterd. Van verre zag ik de noorderzon almaar groter en groter worden. Meteen een dag later werd het smalle raam, waar de mus tegenaan had getikt, uit de sponning gehaald en hing binnen vijf tellen onze zware zwarte piano boven de keiharde straatstenen. Wij katten renden rondjes door lege rechthoekige ruimtes en sliepen in dozen van alle maten. Wat was er gaande? Het vrouwtje sprak over:Het Vrije Ommoord: daar waar tuinen zonder grenzen bestonden. Daar waar bospaden jaarlijks gevuld werden met snippers van oude boomstammen. Daar waar nachtwandelingen zonder mensen en honden mogelijk waren. Daar waar haar ouders woonden. Op het tijdstip, dat bij schrijver Adriaan van Dis de nachtredacteur spreekt, (drie uur in de nacht) zouden wij, katten, ontdekken wat echte vrijheid zou zijn, maar zo ver waren we nog lang niet. Eerst moest er nog veel gebeuren. Gepoetst, gesjouwd, geveegd, geleegd, gevouwen, gegeten, gegromd en gaan. Veel handen, veel voeten, het schoot snel op. Een bus toeterde beneden in de straat. Het was een op-en aflopen in het trappenhuis. Wij katten schoten van links naar rechts. Eén voor één werden we opgepakt en achter slot en grendel gezet in plastic verhuisboxen met gaten. De verhuismus vloog alvast vooruit. (v)Lees volgende week: Hoe kat en mens verbeesten (v)Lees andere smaken klik hier.