03-12-2015 Rotterdam Rood heet sinds een week de rooie Rotterdammer. De namen Rood en Rodin lijken te veel op elkaar. In gedrag zijn wel duidelijke verschillen. De Franse vierpoter is voor mensen vooral lief zacht en aardig. De rooie Rotterdammer is vooral brutaal, gluiperig en onderzoekend en alles behalve onderdanig. Hij heeft menig strijd over om in ons huis van de brokjes in de badkamer te eten. Waarom in de badkamer? hoor ik jou meteen denken. Heel simpel, daar kan troep gemaakt worden en makkelijk met water worden gereinigd, daar blijft de geur van onze goddelijk-smakende-gelijkheid-schepsels (=kattenbrokjes) binnen muren, daar wordt niks omgegooid, daar komt geen kind eindeloos bijvullen en daar wordt de blote billendans gedoucht. Mauw die laatste woorden kwamen vanzelf uit mijn bek en zingen zo mooi. Daar ga ik later meer over vertellen, speciaal voor schrijver en rollenspeler Arnon Grunberg.
In Amsterdam leeft de groene Amsterdammer, nee niet als kattennaam maar wel als tijdschrift voor mensen met nieuws op handen. Wij hebben nieuws op poten in de vorm van jawel die rooie.
Jaauw! ik wilde natuurlijk meer weten over onze harige gluiperd en ben hem gaan begluren. Dagen achter elkaar. Wat schrijf ik? Weken van achtervolging en verstoppetje spelen. Weken vol vraagtekens en nullige antwoorden. Wat kwam ik al heel snel te weten?
De mensen zeggen: poezen zijn zo op zichzelf, katten kijken geen mens aan, spinnende snorgangers zijn einzelgängers, katers knokken voor de poen uh pardon voor de poes. Uh miauwauawauw wat een onzin allemaal. Waar ik al heel snel achter kwam was dat de rooie Rotterdammer een in-z'n-eentje-huisdier is thuis op nummer 1. De mensen, een aardige warme familie, geven hem alle aandacht van de buurt, maar de ruige rooie mist iets. Hij mist ons, zijn soortgenoten. Weet je hoe verveling ruikt? Weet je hoe verveling voelt? Vast wel, en het is geen pretje. Daar is eigenlijk alles mee gezegd.
Met ons verveelt niemand zich meer. Ik kan enorm goed vechten als het om zelfverdediging gaat en na een eerste strijd is voor de ander de lol meteen over, maar met mijn harige huisgenoten kan menige mauwer jaren energie delen. Fabian ziet de rooie als vermaak, dat klikt. Floris ziet de Rotterdammer als vijand, dat geeft heerlijk geurende strijd en Rodin is zo snel dat het Hide-and-Seek-4-Cats heet. De slome Rotterdammer vindt het zonder hen super om stiekem naar zolder te sluipen en op netgemaakte tekeningen te liggen en het vrouwtje dan aan te kijken met ogen die van links naar rechts gaan doordat zij zich klein maakt en zich van links naar rechts verplaatst. Ik ga er van mauwen. Van die lage tonen. Wij, de snorapen geven afleiding en hoe? Haarvlokken vliegen in tijden door de tuinen, krasconcerten schuren door de nacht en dan die stompen. Pats recht op je bek. Dat allemaal geeft spanning en plezier voor ons roodbehaarde  weekblad.

..............    .....   .(V)Lees meer Flits (k)lik hier