|
September 2014 |
|
a
Hoi,
Sommige padden zetten zichzelf graag een tijdje in de stilstand. Kampeerpad Tereza houdt van een geintje. Ze liet zich 14 augustus uit de tent lokken en zie eens hoe lang ze op de foto is? |
|
Flits schrijft Tommy's blik(3)NeemGrote Schotse kat met ingeblikt bloed, wordt ondernemer.
Nieuwe muziek
Kiss You
La France a des belles villes wordt een nieuwe song en de zangeres is een franse jonge dame.
Hallo Heelal, weten jullie het nog? Straks kan jij jezelf zien zoals je terug in de tijd was. Wanneer waren de opnames? 2007 of 2008?
Zonder stroom hebben stekkers geen functie, doet een elektrische piano het niet, werkt niets? Wat overblijft is dat wat je ziet. Alleen maar kijken.....,
Kunst maken in Rotterdam 22 september - 14 november 2014 |
|
Een pittige Pittenpad is in de (s)maak. Een schild vol energierijke natuurlijke zaken. Pitten van pompoenen, pruimen, paprika's en lychee's. Geen grenspad, maar een liefdespad op liefdespad.'Hé, ze hebben hun schilden afgedaan, twee naaktpadden doen privédingen.' Niet digitaal zichtbaar. Hun schilden kan je links onder deze pagina bekijken.
Krantennieuws De zwartwitman van glas sprak 16 september. Klik Waarom Piet nog langer zwart maken? Volgende maand raast een artikel over de gehaaste samenleving langs. Waarom jutten we elkaar zo op? Voorts is 9 september het idee ontstaan om de kleren van de keizer te gaan maken. Die wil de man van glas graag dragen. Daarmee wil ik een idee in mijn hoofd proberen naar buiten te brengen en verbeelden. Schrijvers op internet reiken mij volop teksten. Voer voor denkers.... en eens een keer niet voor de poes. |
digitarengroet, Liza van Gelderen
|
Foto's 2014 Frankrijk
(in en rond 't atelier)
|
|
|
|
liefdespadden |
|
|
|
26-09-2014 Rotterdam Zoals was aangekondigd, krijgen jullie van mij verhalen uit blik. We gaan naar de jaren negentig, naar een zijstraat van de Goudse Rijweg.
Ingeblikt bloed
Ook voor katten kan het te kwaad worden. Van de euforie (=gevoel van extreem grote vreugde) van de verhuizing, was na twee weken geen zandkorrel meer over. Het balkon was hondvrij, maar dat was het dan. Wat een kattenbaksteentje kon vermoeden, was: dat mijn diepe verlangen naar andere katten weer een rol ging spelen. Ik wilde keet trappen in de Ketenstraat en mijn nagels in de huid van een ander zetten. Reacties krijgen. Zo wilde ik leven.
In plaats van al die krachtuitspattingen lag ik als een luiaard op de bank. Uitgeteld van het niks doen. Versleten van verveling. Helemaal alleen. Ik speelde geen enkele rol meer. Nergens en bij niemand. Student studeerde en baasje was altijd het haasje. Zodra ie me zag en aaide keek hij me met een verwrongen smoelwerk aan en alsof zijn oren hem daartoe dwongen koos meneer meteen het hazenpad. Dan verdween hij voor weken.
Nadat ik uren op het balkon door het keurig gespannen gaas de wereld in hokjes aanschouwde kwam ik op een balkonoverstijgend idee. Mijn plan reikte verder dan de hoogste daken uit mijn omgeving. Mijn plan zou gronden krijgen. Ik zou mijn rol gaan opeisen. Nee, wachten had geen zin, straks zou ik niet helder meer in mijn kop zijn en zo afgestopt, dat geen enkel idee meer tot uitvoer zou kunnen worden gebracht. Ik laat me toch niet opsluiten als een maaltijd in blik? Bloed moet stromen en in de uiterste vaatjes van mijn lichaam zuurstof brengen. Ik ben toch geen konijn met een oogziekte of een doormidden gehakte worm? Mijn bloed leek ingeblikt, dat wel. Alles voelde zwaar. Ik had in een vacuüm geleefd. Dat was een waarheid als een koe. Met heel veel moeite sprong ik op de reling en vertrapte met loodzware poten het gaas. Als een olifant gleed ik via de spijlen van het hekwerk naar beneden en met een doffe dreun landde ik op mijn dikke poten beneden in de wereld die niet meeveerde. Alles deed zeer,........
(v)Lees 4 oktober het vervolg..,
|
|
|
|
|