www.atelierliza.nl
home

november 2018

Hoi,
Anna bijt graag op een houtje. Ze nam met plezier een hap van haar zelfinelkaargeflanste pizza. Dat daar echt vuur aan te pas kwam maakte het helemaal echt.

Lees een interview met gitaristen en krijg antwoorden van pianisten

Een plastic soepschildpad in wording laat je anders over tijd denken. Je kan alvast een kijk nemen in het maakproces.

 



Hallo Heelal!


Wanneer begon het eerste leven op aarde?



* * *

Cash
Knibbel, knabbel, kluisje, wie speelt daar in dat huisje?

Klik hier Albert d' albinobig, die een verfbad nam
 
BOeKeN / LiedjeS  / melodietjeS
Nieuwe liedjes: Anna verzon een eigen lied over a Sunny Day, Bas van Medina gaat toeren door Nederland. Nikki landt in een sprookje dat zo vreemd is dat je denkt dat het echt is.

Cash
over een ongewoon gitaristenhotel, klinkende munten, een door stroom gestuurd muziekinstrument en grote en kleine mensen.



vanaf 7 juni 2017



met: Anna, Lizzy, Thomas, Demmy, Anastasia en haar zus Anna,de draaiorgelman van Rotterdam, Edwin en 'alle' centen in de wereld.

rood wit Delfts blauw

De oude weg naar Kralingen

Tina gaat de volgende dag weer naar huis. Daar kan ze haar eigen deur niet meer vinden. Is haar woning echt verdwenen?
Het verhaal eindigde 28 september. Ondertussen schrijf ik het vervolg. Duik in de rustige jaren 80 12000 woorden. Leestijd: ongeveer 2 uur.

 

Nieuwe muziek

Er was er eens een basgitaar en die speelde alleen maar. Het instrument gaat op zoek naar andere spelers zoals, een trompet, een drummer en een fluitspeler. Hier te beluisteren met Medina en Drummy.

Dagboek van een muts is een verhaal waar Sophia een liedje over gemaakt heeft Je kan het hier horen.

Sunny Day lijkt een droom.

 

Cliplezen

Wordt het Rockstar of toch liever lichtvoetige jazz? Gaan we tekenen, knippen en plakken of toch liever gewoon met de camera in de hand door Rotterdam trekken?

Antwoord: Het wordt Rockstar, met dank aan Sharon die met haar prachtige elektrische gitaar iedereen in de Theeroos mee laat genieten van krachtige Rock. Los gaan in een wereld vol vaste wetten en gewoonten maakt blij. In muziek is alles mogeljk.



Unicorns

Heb jij ze al gezien?


Kunst maken in Rotterdam 2018


Sprookjes


De Unicorn
is af. Geniet van een Schots winter-avontuur in Glen Affric.. Leestijd: minimaal 60 minuten.



Viola's reizen krijgt een nieuwe letterjas. Zonder zolen de wereld in. Was het in 1987 een theatervoorstelling voor kinderen. Momenteel maak ik er een nieuw verhaal van, niet alleen voor de kleintjes.  Hier kan je het begin lezen.

 
Krantenman
1 mei 2018 Rotterdam Een derde krantenlichaam vraagt om aandacht.   Nog even en het papier is op. Nee, zo snel gaat dat nou ook weer niet. Hoewel? Ja, er is een papiertekort geweest bij de afname van de Volkskrant en daardoor is Sir Edmund gekrompen. Meneer is veranderd. Hij glimt van plezier want hij mag er nog steeds zijn: Botten van bamboe en spieren van het versnipperde hout van bomen. Pop Page Pi en Europi Anne hebben gezelschap gekregen. Zijn naam is Karel. Ze zijn in het noorden van Frankrijk in het echt te zien. Met dank aan de Sir Edmunds van de Volkskrant.
 

LINKs&(K)LIKs
ANNA:  www.fluens.weebly.com
XIAO: www.xiao-expositie.simpsite.nl
PIEM:http://www.piemwirtz.com/
MILENKA: milenkajacobs.nl
BEELDEN KIJKEN IN ROTTERDAM
  Beelden kijken in Rotterdam http://www.bkor.nl/
trailer: ALPHABET
literatuurmuseum.nl


Foto bij het verhaal

De reuzin ligt weer op haar eeuwenoude plaats boven op de berg.
Matyas kroop in de soepschildpad om eens te kijken hoe dat nou voelde. In september kreeg de pad een eigen kop. (zie foto's)
Plastic Soepschildpad

Persilflessen vormen het pantser waaruit het schild van de plastic Soepschildpad bestaat. Doordat de pad doorzichtig is kan zonlicht door het beest heen schijnen. Als wandelende kas kan-ie in het voorjaar prima planten beschermen tegen de kou en harde wind. Het dier gaat vooruit en zal een bloemenpad achterlaten. Dat is even wat anders dan kerosine,asvalt en uitlaatgassen, die snelle mensen achterlaten om vooruit te komen.
sprookjes
 
  
Heb jij weleens?



Als de maan bloost

Beieren 27 juli 2018
Heb jij weleens steentjes zien oplichten in de nacht?

In een dorpje in de Duitse Alpen, op een afstand van ongeveer negen uur rijden met de auto vanaf Rotterdam, kon Berend de slaap niet vatten. Hij lag te draaien en te woelen. Het was een drukke dag geweest met veel bezoek en alle visite bleef in het hoofd van de jongen doorpraten. Terwijl hij de stem van zijn tante Lore probeerde uit te wissen, lichtte op nog geen twee meter van zijn hoofd heel vaag een steentje op. Berend knipperde met zijn ogen en bleef kijken. Nog meer lichtjes trokken zijn aandacht. Hij dacht dat de stemmen in zijn hoofd via de lichtjes met hem begonnen te praten. Hij sprong uit bed en liep richting zijn speelgoedtractor. Het was de lading in de laadbak die tot leven was gekomen.

Buiten werd het steeds donkerder. De contouren van de bergtoppen leken gezichten te hebben gekregen.
Berend durfde na lang aarzelen de steentjes op te pakken en deed ze in de broekzak van zijn pyjama. Op het moment dat hij uit het raam keek zag hij in de verte ook lichtjes.‘Kom,kom,kom naar ons!’, riepen ze.
Berend trok het raam open en stapte de nacht in.

Zijn benen gingen veel sneller dan hij gewend was. Het leek wel of hij vloog.
Het waren zijn magische stenen die hem omhoog tilden. Hij kwam aan bij de toppen van de bergen. Daar daalde hij en verstopte zich meteen achter de bosjes. Wat een enorme wind waaide daar.

Van een afstand zag hij een familie. Een mama met lang haar en een vader met een rotsneus. Hun kind was steengoed in stampen. De hele omgeving trilde.
Hun hoofden waren hoekig. Toen hij echt goed keek zag hij dat het reuzen van steen waren. Bergreuzen met een peuter zo groot als een villa.

Berend was zo dapper als een beer. Als stenen je welkom heten, dan ga je verder. Voorzichtig kroop de jongen richting de keiekoppen. Deze wilden net een hap van hun steenstampot nemen toen ze lichtjes in zijn pyjama zagen oplichten. Het was ondertussen aardedonker geworden. De planeet Mars was groter dan normaal en scheen als een vuurtoren in het heelal.

De man keek naar zijn vrouw en hun wangen lichtten zacht rood op, net als de steentjes van Berend en net als de maan, die rond 22.22 uur blozend aan de hemel door heel veel mensen op aarde werd bekeken. De reus en de reuzin zijn nog steeds verliefd, daardoor straalden ze naar elkaar. Berend was daar getuige van.

De volgende morgen werd de jongen weer in zijn eigen bed wakker. Hij voelde in zijn pyjama-zak. Deze was nog steeds gevuld met steentjes. Hij kroop onder de dekens en zag ze oplichten. Hij had het niet gedroomd. Buiten lagen de bergreuzen rustig op hun plek. Het was akelig stil geworden.

maandpagina: november 2018  
©Copyright2018 Atelier Liza