|
|
Mei is van mij 2014 |
Hoi,
Tekenen, schilderen, je eigen speelgoed maken of een beeld boetseren. Wie wil dat nou niet?
Wist je dat je met kunst maken je hersenen ontwikkelt? Je neemt, zonder dat je het doorhebt, constant beslissingen. Bijvoorbeeld als je iets uit de echte wereld natekent, je traint daarbij ook nog eens je ogen en de fijne motoriek(=de kleine beweginkjes)van je handen. Zelf kijken wordt ontwikkeld en daarmee jouw eigen visie. In deze digitale tijd komt veel beeldmateriaal op ons af. Anderen hebben dat vormgegeven. Op internet wordt vooral heel veel reclame gemaakt. Daar kan via jouw kunst een mooie tegencultuur door ontstaan. Zo laat je niet alles van één richting komen, maar duw jij terug.
Voor de schrijvers en lezers onder ons is daar het boek: Wat alleen de roman kan zeggen van schrijver Oek de Jong. Waarom de roman springlevend is en gelezen en geschreven moet worden.(Zie je (?) , nu maak ik reclame voor Oek de Jong.) Een roman maakt je sensitiever(=gevoeliger) en laat je in de diepere lagen van de mens kijken. Door schrijven kan je eindeloos verliefd zijn. De roman kan jou de wereld laten zien, die achter de maskers van mensen leeft. De roman kan jou helpen te overleven in een wereld vol baasspelers. In een wereld vol volgers. Je gaat door andere ogen kijken en meer inzien. Daar de roman niet snel uitgelezen is, raak je steeds meer betrokken in het verhaal en door mee te leven en voorstellingen te maken, beklijven gebeurtenissen, doordat je ze vertaalt naar zelfbeleefde situaties. De roman laat je de wereld (van de ziel) zien en voelen. In een tijd vol haast en opgejaagdheid kan een leegte bij mensen ontstaan. De roman is het antwoord.(En jouw beste vriend en vriendin..)
|
a
|
|
Flits schrijft elke maandag in mei een vervolg over straatschoffie Pommetje, de kat die als cent geboren werd en een euro vond.
Nieuwe muziek Hoor nu : Hink Stap Sprong van Sophia(7 jaar).
Nathan zingt een lied met en over Fabian de kat. Wie goed luistert hoort de kat spinnen en zijn melk drinken.
In het kasteel van kook, hangt heel veel rook. Wat is daar toch gebeurd? Wil jij pannenkoeken met roet eten of erwtjes met chocola? Daniël zingt.
De avonturen van Dancing Duck kan je horen in een compacte Duckdiary. Anne-Sophie en ik zingen samen.
Emmelotte (15 jaar)zingt haar mooie gevoelige eigen popsong "Missing". Over en voor een beste vriendin, die is verhuisd. Dit is de tweede proefuitvoering, meerstemmig.
Art in my Phone : De eerste uitprobeerversie is te beluisteren. Gitaren, zang en telefoongeluidjes.
De snaar van Mish Mash Cash is eindelijk weer opgepakt.Elektrische gitaarpop met funk van Alessia, Edwin en ik. Geld rolt eindeloos.Er komt een Mish Mash Cash Clip, maar wanneer die af is kan ik onmogelijk zeggen. Ben bezig met het maken van drie biggetjes. Foto's dinsdag 3 juni.
Aron maakte een tankstation met shop Je kan gebakken lucht ruiken van frietjes, want ze tanken daar met zonnebloemolie.
De achtjarige was afgelopen winter met zijn broer en vader en moeder in Winterberg in Duitsland. Daar zag hij boven op een berg een weerstation. Die wil hij in het klein gaan maken. Dit is zijn nieuwe project.
Wie Woont Waar? laat je naar jezelf kijken. Zelf huizen ontwerpen vinden we allemaal leuk. Toch is het ook handig als anderen een huis voor je maken. Dat zie je bij vogels die graag in door mensen gemaakte huisjes nestelen. Dan kan hun woning ineens een huisnummer krijgen. Foto 3 juni te zien.
|
Kunst maken in Rotterdam 15 mei - 26 juni 2014 |
|
Kijk Vanessa haar aluminiumcementbeeld is uitgehakt!
Een pittige Pittenpad is in de (s)maak. Een schild vol energierijke natuurlijke zaken. Pitten van pompoenen, pruimen, paprika's en lychee's. Geen grenspad, maar een liefdespad op liefdespad.'Hé, ze hebben hun schilden afgedaan, twee naaktpadden doen privédingen.' Niet digitaal zichtbaar. Hun schilden mag je binnenkort wel bekijken.
| Krantennieuws De man van glas zal in september spreken. Geprojecteerde beelden, film en foto. Nieuws volgt,.. |
PARIJS
Wandel mee in de beeldentuin van beeldhouwer Auguste Rodin
digitarengroet, Liza van Gelderen
|
| |
Kunstwerk van de maand |
|
Net zo groot zijn als jouw toren op 21 mei 2014 |
|
|
 |
Schietpad33 |
|
|
o
|
Straatschoffie uit Crooswijk (1) |
05-05-2014 Rotterdam Zoals was aangekondigd, krijgen jullie van mij een stuk rauw leven van Pommetje, het straatschoffie uit Crooswijk. Ik neem je mee naar midden jaren negentig.
Internet stond nog in de kinderschoenen en speelde nauwelijks een rol in de huishoudens van Rotterdam. Trouwens in heel Nederland zat men ‘s avonds massaal achter de televisie. Wie zijn of haar kat miste moest naar buiten lopen, zoeken en vinden. In de Ketenstraat in Kralingen liep op een avond een dunne verdwaasde kat door de grijze lege straten. Hij had zijn drankzuchtig baasje verlaten op zoek naar een volwaardige hap en was vervolgens zijn wijk Crooswijk uitgewandeld. Daar het dier een tik van de malle molen had gehad kon hij zich niet oriënteren. Hij had totaal geen idee waar zijn reis begonnen was of waar ie zou eindigen. De enige die riep, was zijn maag. Die borrelde en knorde door verlatenheid en diepe leegte. De jeuk tussen zijn achterpoten van de schurende vlooienbeten was daarbij vergeleken een kleinigheid. Hoe het ook was, wende en keerde, toeval laat niet op zich wachten. Door de nauwe Ketenstraat en over de trambaan van de Goudse rijweg riep nog iemand, daar schalde de naam Mickey. Dan weer hard en dan weer zacht. Die dunne bijna doorzichtige kat voelde instinctief wat hem te doen stond. Meteen richting die machtige naam Mickey. Twee dolle vrouwen renden op me af en ik vloog enkele meters in de lucht toen ik werd opgepakt. Nee, ik was niet degeen ze zochten, maar oh oh oh wat was ik een lieve jongen en zo licht als een veertje. Ze aaiden me en met mijn laatste krachten spinde ik mijn leven weer aan elkaar. Zoals je leest hebben de woorden je in de dunne kat gebracht en zien we een mals stukje leven vanuit zijn blik. Op nummer 68, tweede etage stond een groot blik kattenvoer op hem te wachten. Meteen werd de inhoud op een schotel gebracht. ‘Niet te veel in één keer,’ hoor ik ze nog zeggen en ik vrat me bijna dood. Ik was niet meer te stoppen. Uitgehongerd, na jaren niks en nu alles. Op naar een volgend leven. (Wij hebben er tenslotte negen, dus....)
Vervolg, zie onder Dubbele kater / Wie als cent geboren wordt, kan ...... / Andere kater
.Lees meer Flits klik hier
..........................................
|
|
Straatschoffie uit Crooswijk (2)
Dubbele kater
12-05-2014 Rotterdam De zachte roze voorgekauwde vleesbrokjes verplaatsten zich razendsnel door mijn strot. De totale inhoud van het grote blik wilde ik, als een krachtig krankzinnige kralenketting naar binnen slurpen, maar ho ( ...), daar was het eind al. De dames gristen mijn lieveling weg en ik hoorde ze beraadslagen. Zou ik mogen blijven? Ik was niet Mooie Mickey met de Krulstaart, de meest intelligente kat op aarde, hun kat die ze zochten en die nu als bijna zeker bij de naaste buurman in huis vertoefde en daar alle deuren zelf kon openen, maar toch niet kon ontsnappen. Later zou het vrouwtje erachter komen hoe goed hij deuren sloot. Nu hadden ze slechts (slechte) vermoedens. ‘Ik heb Mickey horen mauwen’, hoorde ik ééntje zeggen. De ander antwoordde:’Hij probeert jou in zijn huis te lokken wedden? Hij heeft jouw kat als troef in handen. ‘Zou het heus?’ Ondertussen had ik een heerlijke zachte warme slaapplaats gevonden op een breed bed in een witte rustige kamer met lange lichte gordijnen en vogeltjesgetjilp op de achtergrond. Ik viel binnen een tel in diepe rust en werd pas in mijn volgende leven wakker.
Ik hoorde stemmen:’Ja, het beest opent een oog. Kom kijken!' Als een warme deken omsloten de mensenblikken mijn lichaam en ziel. Voor het eerst in mijn leven bestond ik als kat. Voor die tijd was ik een afgrijselijk mens, waar mijn baas, die altijd lazerus was, zijn woeste buien op afreageerde. Zo werd ik herhaaldelijk opgesloten in het kleinste kamertje van het huis, in de toilet en dronk uit de pispot. Zo werd ik geregeld door de kamer geschopt om vervolgens geliefkoosd onder de dekens bijna te stikken. Toch hield het baasje van mij. Hij liet me zijn drank drinken. Ook katten kunnen zich het laplazerus zuipen en een kater krijgen, miauw, miauw, een dubbele kater en hahaha, hoor ik jou nu lachen? In het hemelse paradijs op de derde verdieping waar ik me nu bevond lokten ze me naar de keuken. Daar stond vers water voor me klaar en echt vlees, rauw en niet gebakken. Mijn tanden hadden eindelijk beet. Ik spinde de godganze dag. Ik begon onbedaard nieuwsgierig te worden naar de kat aan de andere kant van de muur. De kat met de krulstaart, de kat die 22 jaar oud zou worden en daarmee mij zou overleven,
Straatschoffie uit Crooswijk (3)
Wie als cent geboren wordt, kan ............
19-05-2014 RotterdamTerwijl ‘s nachts de kat aan de andere kant van de muur zijn ruige repertoire zong, begon ik eindelijk uit te rusten. Altijd was ik op de vlucht geweest en bezig te overleven en nu op de tweede verdieping in die ruime flat in Kralingen begon ik tot mezelf te komen.
Ik had me nog nooit zo’n kansrijke kat gevoeld als die eerste weken op die verdieping van nummer 68 ver boven de straat. Ik ging steeds meer zien, althans dat dacht ik. Niemand schreeuwde in huis.
Op een avond wilde ik in een mandje gaan liggen, dat op het aanrecht stond in de grote lange keuken. Links stond het onder een lamp die veel warmte uitstraalde. Het zag er zo aantrekkelijk uit, dat ik onmogelijk aan het ding kon ontsnappen. Ik sprong op het aanrecht, kromde mijn rug en draaide en draaide. Er was iets geks aan de hand, iets raars, iets onbegrijpelijks. Steeds als ik in het rieten nestje wilde gaan liggen lukte dat niet. Ik draaide me om en probeerde het van de andere kant. Nog eens draaien en ik maakte me nog kleiner. Het ging niet. Deze simpele jongen van de straat stond voor een ingewikkelde zaak. Dagelijks probeerde ik me in dat ronde bedje te worstelen. Het bleef onmogelijk.
Op een avond, het lichtje bescheen nog maar net mijn begeerde plekje, probeerde ik het weer. Dit keer keken de dames naar mij. Ze zagen mij tobben en hun ogen werden steeds groter. ‘Kijk nou, hij wil in het broodmandje gaan liggen,’ De ander antwoordde:’Hoe wil hij dat voor elkaar krijgen? Ja, dat vroeg ik mezelf ook al dagen af. Wie als kat geboren wordt zal nooit een broodje worden, maar wie als cent geboren wordt kan wel een euro vinden. Een dag later stond een kanjer van een mand op het aanrecht.
Straatschoffie uit Crooswijk (4)
Andere kater
26-05-2014 Rotterdam Iedere minuut duurde 60 tellen langer dan normaal. Wat was er gebeurd?
Ik woonde precies twee weken op de tweede etage, het was een rustige avond samen met het vrouwtje. De bel liet zich horen en door de kleine luidspreker in de gang hoorde ik dat het de buurman van hiernaast was. Hij, die kat Mickey al zeker drie weken in zijn huis vasthield. Hij die er indirect voor gezorgd had dat ik van de straat werd geplukt op de avond dat de twee zingende zussen op zoek gingen naar Mickey. En nu hoorde ik voetstappen in het stenen trappenhuis. Hij kwam boven en stapte naar binnen. Hij had de look van een ontheemde Duitse rocker. HIj liet de snaren van de gitaren trillen en gedroeg zich alsof hij al jaren over de vloer kwam. Het vrouwtje was de rust zelve. Ze moest wel (daar kleeft een ander verhaal aanvast, voor een andere keer). Het werd me duidelijk dat ze naar de andere kant van de muur werd gemanipuleerd en ze bleef uiterst vriendelijk. Ze deed net of ze helemaal niet wist dat haar kat hiernaast zat en bedankte hem duizend maal. Dit leek wel de omgedraaide wereld. Nadat ze beiden het huis verlaten hadden werd het plotseling oorverdovend stil in huis. Ik voelde onraad. De meneer met de zwarte leren broek en zijn haar glad naar achter liet vreemde geuren achter. Elke minuut duurde 60 tellen langer. Hoe ging het verder? Het meest stomme gebeurde.
Nadat ik in mijn grote mand op het aanrecht was gestapt viel ik als een blok in slaap. Stom stom stom. Ik had haar uit de klauwen van die griezel moeten redden. Ik had mijn dankbaarheid naar haar kunnen tonen, door voor de uitgang te gaan staan. Nee niks daarvan. Ik heb alleen maar aanschouwd, deed niks en viel nadat ze weg waren als een duffe huismuis in diepe slaap en er gebeurde veel. Ik werd wakker door het geluid van wild gedans door de huiskamer. Ik had veel gemist. Wat zag ik daar nou miauw? Een eekhoorn? Een kattenkop? Dat moest Mickey zijn. Hij sprong achter haar benen aan. Ik knipperde eens flink met mijn ogen. Zag ik nou werkelijk een kat? Het vrouwtje praatte honderd verhalen tegelijk en had het over een pistool en een op slot gedraaide buitendeur. ‘Het was goed gegaan doordat ik zo rustig bleef. Dit is een wereld vol waanzinnigen. Rustig blijven. Later komt alles in duizendfout terug. Later als het nog rustiger zal zijn.’ Haar woorden maakten mij duizelig. Eén vraag tolde door mijn verharde kattenkop. Eén hele belangrijke: ‘Wie is die dwaze dansende snoraap? Wordt mijn nieuwe leven weer een hel doordat de ander zal heersen. Vechten zal ik. Mijn tweede leven laat ik niet verzieken. Wie is Mickey?’ Ondertussen hoorde ik de kater drinken. Hij oogde kerngezond en had prachtige lange haren die glommen alsof ze dagelijks met crèmespoeling behandeld waren. Die jongen had geen slechte tijd gehad daar aan de andere kant van de muur. Hij rende naar alle hoeken van de kamer en wilde langs muren omhoog snellen zoals vliegen dat zo mooi kunnen. Uiteindelijk sprong hij luid mauwend op de houten hoge kast in de keuken. Daar bleef hij. Het vrouwtje klikte alle lichten uit en ging slapen,
Voor mij, nachtbeest die al veel gemafd had, begon het leven. Hoe kon ik slapen als de geur van andere kat mijn neusvleugels aanraakte? Als de geur van andere kat mijn haren rechtop deed staan? Als de geur van andere kat mijn staart onwijs dik maakte? Ik moest op onderzoek uit en wel meteen.
wordt volgende week dinsdag 3 juni 2014 vervolgd,
|
|
|
|
