Hekken maken vrij.
20 januari 2015 Rotterdam In het Vrije Ommoord zijn wel grenzen in de vorm van hekken, schuttingen, voordeuren, achterdeuren, plassporen en geurtjes van onder onze staarten.
Wie denkt dat grenzen tussen landen, dus tussen mensen (lees katten) niet nodig zijn wordt aangeraden het beroemde boek Animalfarm te lezen van de schrijver George Orwell. Zonder afbakening van het eigen terratorium nemen anderen de macht over ons over. Daar waar leven is wordt altijd geheerst, maar dat wist je natuurlijk allang. Leeuwen zijn niet voor niks koning of koningin. Met hun grote scherpe klauwen kunnen zij de ander goed laten voelen waar ie staat of ligt. Met hun grote bekken maken ze met gemak een gat in het zachte vlees van de buik van een mens en slurpen vol genot zijn darmen op. Het draait in de wereld om overleven. Om eten of gegeten worden. Als kat weet je dat al op het moment dat de eerste beelden door je babypupillen komen, de eerste geuren door je mini-neusgaatjes stromen en je eerste diepe grommen zomaar als vanzelf je lichaam verlaten. Je ruikt gevaar, je voelt de vijand. De vijanden zijn al snel alle anderen behalve je familie. Bij mensen is het niet anders, maar er zijn uitzonderingen.
Wie het geluk heeft in een goed nest op te groeien, wie het geluk heeft in een land met goede wetten en grenzen op te groeien (Nederland) kan zowaar vrijheid ervaren met de medelevenden. Hekken geven duidelijkheid. Grenzen zeggen:’Tot hier en niet verder’. Grenzen beschermen tegen anderen die wat van je willen.
In het Vrije Ommoord is meer dan genoeg te eten. Daarom vinden wij het totaal geen probleem dat een vierde kat, een rooie rakker binnen ons leefgebied is gekomen. Mijn stevige poten plaatsen mij in de wereld en ik kan er enorme klappen mee uitdelen. Dat doet deze jongen met plezier als hekken niet werken.

ps: Pop Page Pi kreeg 13 januari een groot potlood in haar rechter hand geduwd. Zij is een waar kunstwerk aan het worden en blijft met haar tijd meerennen. Blote billen maken poppen menselijk. Ze zal een rokje van gekleurde pennen gaan dragen. Ze heeft zich solidair verklaard aan de tekenaars van het vrije beeld. Ze houdt niet van beledigen, maar wel van humor. Kranten zijn haar goden. Dat laatste is wel te begrijpen als je weet van welk materiaal zij is gemaakt.