zondag 10 april 2016 ben ik begonnen met schrijven over Wim Brands. Hoe meer het vordert, hoe meer vragen en ontdekkingen te voorschijn komen. Hieronder volgt onuitgewerkt en met zeer weinig woorden mijn antwoord op zijn onomkeerbare daad.

zondag 10 april 2016
*Vandaag zie ik u voor altijd graag
Terwijl zonnestralen vandaag koude bloempotten verwarmden in de tuin van het huis waar ik woon in Rotterdam en drie erwten op zolder onder glas wortel schoten was gemis toch de dominante factor. Ja, lief Edwin is in Spanje voor een week, en geen boekenman Wim Brands meer om een halfuur denkvoeding van te krijgen. Het waarom van zijn niet terug te draaien daad heeft een antwoord gekregen, namelijk

Zijn vader

Als je uitzendingen terugkijkt staat de onzichtbare dierbare, de onzichtbare onuitstaanbare achter Wim Brands. Hij is er nooit van losgekomen. Uiteindelijk heeft-ie hem nagedaan. De manier hoe blijft voor buitenstaanders gissen. Doet er niet toe. Het resultaat blijft hetzelfde.

Pas in 2011 kwam hij via de laptop binnen
Ergens tussen de dagen door, om preciezer te zijn ergens in 2011 was daar ineens Wim Brands. Als de VPRO-gids door de brievenbus werd geduwd en op de mat viel was hij de eerste die opgeraapt werd, naar wiens letters ik zocht, daarna Arnon Grunberg. Na tientallen jaren dansen volgde vol overgave lezen en schrijven. Wim gaf met zijn halfuurtje op zondag precies dat wat ik zocht. Hij zette aan tot nadenken en gaf boekenplezier om verder te ontwikkelen. Hij was een goede gids. Eentje om te vertrouwen en om van te houden, waarvan je niet verwachtte dat hij op de 4e dag in april 2016 zijn eigen stekker eruit zou trekken. Eindelijk was daar een serie die ook zonder stroom verder ging. Dat zal vanaf heden voor altijd anders zijn. De VPRO zal het programma Boeken vervolgen. Dat heugt.

*Vandaag zie ik u voor altijd graag =uitspraak in het interview met Alicja Gescinska dat over liefde ging.

Meer lezen? Klik Dansen met Wim Brands